Muzyka: Rock
Strona internetowa: facebook.com/HangarvainOfficial
Kraj: Włochy
Czas trwania: 37:35 minut (10 utworów)
Trudno nie zauważyć panującej ostatnio mody na granie typowego rocka (czasem i rock’n’rolla) starej daty. Szczególnie podekscytowani tym faktem wydają się Włosi, którzy sypią takimi zespołami na lewo i prawo. Kolejnym z nich jest Hangarvain.
„Best Ride Horse” jest płytką dosyć niepozorną. Są na niej zarówno wolniejsze i spokojniejsze utwory, jak i te, które powinny brzmieć jak energiczny i melodyjny rock. No właśnie, powinny. Bo właśnie te kawałki, które powinny być motorem Hangarvain, wypadają dosyć mdło i brzmią bardzo podobnie. Z kolei te wolniejsze i spokojniejsze sprawdzają się bardzo dobrze. Nie są monotonne, a akustyczne partie, jako niezawodny zabieg, sprawdzają się dosyć przyzwoicie. Kwestią, która zdecydowanie zasługuje na ciepłe przyjęcie, są wokale. Jest do doskonały przykład na to, że aby muzyka miała w sobie to „coś”, trzeba odpowiednio dobrać wszystkie elementy. Bowiem w większości przypadków dobrą płytę mogą zepsuć dwie rzeczy- fałszujący wokal lub perkusista z tikami nerwowymi. Hangarvain zatroszczyło się o jedno i drugie, możemy się zatem delektować dosyć czystym, przyjemnym dla ucha głosem Sergio Moscy.
Jeśli chodzi o „Best Ride Horse”, na uwagę zasługują w szczególności dwa utwory. Pierwszym z nich jest wolniejszy „A Life For Rock’n’Roll”, który swoją akustyczną partią idealnie koresponduje z niby-westernową okładką albumu. Jest to także kawałek wyjątkowo mocno nawiązujący do rock’n’rollowych tradycji dzięki króciutkim przerwom między zwrotką i refrenem. W pewnym sensie podobny jest także „Way To Salvation”, tu jednak dołączają się bębny i gitary, dzięki czemu słychać tu już tę energię i jakby rockową „beztroskę”.
To jednak byłoby na tyle. „Best Ride Horse” nie oferuje nam bowiem nic szczególnego poza tymi dwoma sympatycznymi kucykami wymienionymi powyżej. Dalej jest monotonnie i nudno. Tym, co najbardziej działało mi na nerwy podczas odkrywania włoskich bezdroży Hangarvain było przybieranie na siłę bardzo amerykańskiego brzmienia. I to bardzo, bardzo. Mniej więcej w połowie albumu przed oczami stają sceny z „Zaklinacza Koni” i dalej ani rusz. Po prostu się nie da. A ja tak bardzo chciałam.
ocena: 5/10
Lista utworów
Through Space And Time'
Get On
Turning Back On My Way
Free Bird
Knock Back Doors
Way to Salvation
Hesitation
Father Shoes
Last Time
A Life For Rock'n'roll
Skład
Sergio Toledo- wokal
Alessandro Liccardo- gitara, wokal
Alessandro Stellano- bas, wokal
Andrea Stipa – perkusja
Podobne Artykuły
WOLFPATH „Wolfpath”
THE VISION BLEAK „Weird Tales”
COMPULSIVE + CRY OF THE NILE „The Voiceless Symphony”
MISANTHROPIC RAGE „Gates No Longer Shut”
EXHORDER „Defectum Omnium”
CORTEGE „Vandari”
SAMAEL „Passage – Live”
LA MER „Tetrahedra”
ABSQUE COR „Na zawsze cieniem…”
WAYFARER „American Gothic”
REBAELLIUN „Under the Sign of Rebellion”
WILCZYCA „Magija”
RAVENOIR „Cultus Inferi”
THY CATAFALQUE „Alföld”
HYPNOS „Deathbirth”
SEPULCRUM „Lamentation of Immolated Souls”
KINGDOM „Abusive Worship In The Chamber Of Shame”
FURIA GNIEW „Wstyd”
MROME „Leech Ghetto”
SZNUR „Ludzina”
TÚRIN TURAMBAR „RABARBATTOIR czyli CUDOWNE ROZMNOŻENIE SMOŁY”
PUKEWRAITH „Banquet of Scum”
HELL’S CORONATION „Transgression of a Necromantical Darkness”
EUTANOR „Assembling Tomorrow”
NUNSLAUGHTER „Hells Unholy Fire”
MROME „Noetic Collision On The Roof Of Hell”
WILCZYCA „Magija”
MOLEKH „Ritus”
CTHULHUSS „Oblteration Of Soul”
DOOMSTER REICH „Blessed Beyond Morality”
UKĆ „Coming Out”
PROFECI „Ubóstwo”
SATANIC WARMASTER „Aamongandr”
GENIUS ULTOR „Wiatr”
RAFAŁ KOŁACKI „Mektoub”
