Wydawnictwo własne, 2017
Muzyka: Darkwave / Gothic Metal / Progressive Metal
Strona internetowa:
https://thevisionoir.bandcamp.com
Czas trwania: 50:59 minut (9 utworów)
Kraj: Włochy
VISIONOIR powstał w 1998 w San Daniele del Friuli, niewielkiej miejscowości w północno-wschodnich Włoszech. Obecnie to „one-man-band”, Alessandro Sicur skomponował muzykę i zagrał na wszystkich instrumentach na płycie „The Waving Flame of Oblivion”. Wcześniej VISIONOIR był duetem, Alessandro towarzyszyła gitarzystka Mattia Pascolini. Owocem tej współpracy było tylko jedno demo wydane na kasecie w 1998. Od pierwszego do drugiego wydawnictwa minęło aż 19 lat, przez ten czas Alessandro zbierał pomysły i powoli pracował nad utworami.
Na płycie użyto bardzo obficie różnych instrumentów elektronicznych, dużo też ostrej gitary, która nadaje muzyce metalowego charakteru. Do tego fortepian, perkusja, bas. Aranżacje są bogate w instrumentarium i dźwięki. Utwory oscylują między nastrojowością i agresją. Wszystko jest doskonale ze sobą zgrane, tworzące spójną i interesującą całość. Alessandro Sicur jest bardzo uzdolnionym kompozytorem i wykonawcą.
Nie jest jednak wokalistą, utwory są instrumentalne, za wyjątkiem czterech, w których wykorzystano archiwalne zapisy radiowe poetów deklamujących swoje utwory: T.S. Elliota, Ezry Pounda, Antonina Artauda i Dylana Thomasa. Teksty mówione zawiera również finałowy track. Wykorzystanie na płycie twórczości poetyckiej świadczy o szerokich zainteresowaniach włoskiego multiinstrumentalisty, mało kto dzisiaj czyta mowę wiązaną.
Stylistycznie muzykę na płycie można zaliczyć do gothic/progressive metalu, z wykorzystaniem elektroniki. Niektóre utwory są ostre, ale jednocześnie melodyjne. Inne bardziej spokojne, z dużym udziałem „parapetu”. „The Discouraging Doctrine of Chances” jest pełen rozmachu, epicki. Alessandro używa wielu różnych instrumentów elektronicznych z dużym znawstwem i talentem. Myślę, że nie miałby żadnych problemów z nagraniem płyty w stylu klasycznej el-muzyki, nawiązującej do TANGERINE DREAM i podobnych twórców. Pomimo że na krążku sięgnięto po pesymistyczne wiersze a Alessandro deklaruje się jako twórca w stylu dark/doom, dla mnie jego muza jest pozytywna, świetlista. Za wyjątkiem ostatniego kawałka „Godspeed Radio Galaxy”, agresywnego i mrocznego, w środkowej części ciężkiego, nawiązującego do doom-metalu. W tle muzyki słychać mężczyzn rozmawiających przez łączność radiową, co stwarza atmosferę tajemniczości.
VISIONOIR swoim przekazem nie wyraża silnych emocji, takich jak nienawiść, rozpacz, typowych dla ekstremalnego metalu. Nastawiony jest raczej na estetykę dźwięków. Wielbiciele MARDUK, MORBID ANGEL czy polskiej ARKONA nic tu dla siebie nie znajdą. Czysto muzyczna wartość „The Waving Flame of Oblivion” jest jednak wysoka.
Lista utworów:
- Distant Karma
- The Hollow Men
- 7ven
- The Discouraging Doctrine of Chances
- Shadowplay
- Electro-Choc
- Coldwaves
- A Few More Steps
- Godspeed Radio Galaxy
Skład:
Alessandro Sicur – klawisze, fortepian, bas, gitara, programowanie
Ocena: 9.0/10
Podobne Artykuły
WOLFPATH „Wolfpath”
THE VISION BLEAK „Weird Tales”
COMPULSIVE + CRY OF THE NILE „The Voiceless Symphony”
MISANTHROPIC RAGE „Gates No Longer Shut”
EXHORDER „Defectum Omnium”
CORTEGE „Vandari”
SAMAEL „Passage – Live”
LA MER „Tetrahedra”
ABSQUE COR „Na zawsze cieniem…”
WAYFARER „American Gothic”
REBAELLIUN „Under the Sign of Rebellion”
WILCZYCA „Magija”
RAVENOIR „Cultus Inferi”
THY CATAFALQUE „Alföld”
HYPNOS „Deathbirth”
SEPULCRUM „Lamentation of Immolated Souls”
KINGDOM „Abusive Worship In The Chamber Of Shame”
FURIA GNIEW „Wstyd”
MROME „Leech Ghetto”
SZNUR „Ludzina”
TÚRIN TURAMBAR „RABARBATTOIR czyli CUDOWNE ROZMNOŻENIE SMOŁY”
PUKEWRAITH „Banquet of Scum”
HELL’S CORONATION „Transgression of a Necromantical Darkness”
EUTANOR „Assembling Tomorrow”
NUNSLAUGHTER „Hells Unholy Fire”
MROME „Noetic Collision On The Roof Of Hell”
WILCZYCA „Magija”
MOLEKH „Ritus”
CTHULHUSS „Oblteration Of Soul”
DOOMSTER REICH „Blessed Beyond Morality”
UKĆ „Coming Out”
PROFECI „Ubóstwo”
SATANIC WARMASTER „Aamongandr”
GENIUS ULTOR „Wiatr”
RAFAŁ KOŁACKI „Mektoub”
