Wydawnictwo Kagra, 2018 (wydanie pierwsze)
Strona internetowa: http://www.kagra.com.pl/motley-crue/dzienniki-heroinowe
Ilość stron: 512 stron, papier kredowy, bogato ilustrowana, miękka oprawa
Biografia Mötley Crüe była bardzo rock’n’rollowa ale „Dzienniki Heroinowe” są o wiele bardziej ostrzejsze. Bezwstydnie obnażają założyciela, lidera i basistę zespołu – Nikki’ego Sixx’a, oczywiście na jego własne życzenie, ku przestrodze innym – niczym spowiedź zapalonego grzesznika.
Książka, która trafiła na listę bestsellerów „New York Timesa” z powodzeniem może posłużyć jako studium przypadku uzależnienia od wszelkich substancji psychoaktywnych począwszy od alkoholu, poprzez kokainę i inne narkotyki a kończąc na heroinie. Jest czymś w rodzaju kazuistyki socjo-psychologicznej jednak napisanej i wydanej w bardzo interesującej formie dla wszelkich fanów szeroko-pojętej muzyki Rockowej. Są to epizody i anegdoty okraszone szczegółowymi opisami sytuacji, nierzadko wstrząsających, ale i zabawnych, nasączonych erotyzmem, wulgaryzmami, budzących nie tylko politowanie czy śmiech, ale i zdumienie czy nawet podziw. Cała książka jest wydrukowana na papierze kredowym, w czarno-czerwono-białym tonie, a oprawa graficzna wręcz ocieka „krwią”, jest nią poplamiona, obrazując dodatkowo strzykawki, igły, czaszki i różne anatomiczne rysunki, a także wcześniej niepublikowane zdjęcia (przeznaczone tylko dla dorosłych czytelników).
Dzienniki chronologicznie, chwilami nawet dzień po dniu, szczegółowo opisują codzienny żywot (nie świętego) a upadłego anioła, rozpoczynając się retrospekcją lat młodości bohatera, by następnie od grudnia 1986 do grudnia 1987 roku towarzyszyć mu w ogarniającym go koszmarze uzależnienia i degeneracji psychicznej oraz fizycznej, a kończąc na czymś w rodzaju symbolicznej śmierci i katharsis z tego całego brudu przeszłości, by stać się nowym Nikki’m Sixx’em, który odbywa swoją dalszą podróż walcząc o utrzymanie trzeźwości, opisując dekadę tej podróży do roku 2006, a następnie opowiadając o swoich nowych przedsięwzięciach i pasjach, w których się realizuje, ostatecznie kończąc na ostatnim wpisie w maju 2017 roku…
Treść całości jest wzbogacona współczesnymi komentarzami autora lub osób związanych z nim w tamtejszym okresie (jak muzycy, managerowie, producenci, partnerki) tworząc coś na wzór analizy przeżytych sytuacji. Ponadto przytoczone są teksty piosenek (również te wcześniej niepublikowane, zaginione). Auto książki będący bożyszczem tłumów i być może dla niektórych fanów autorytetem jest żywym dowodem, że z uzależnienia można wyjść i nadal prowadzić satysfakcjonujące życie. Ale to życie toczy się dalej… i wciąż jest pełne pokus…
Ocena: 10/10
Podobne Artykuły
WOLFPATH „Wolfpath”
THE VISION BLEAK „Weird Tales”
COMPULSIVE + CRY OF THE NILE „The Voiceless Symphony”
MISANTHROPIC RAGE „Gates No Longer Shut”
EXHORDER „Defectum Omnium”
CORTEGE „Vandari”
SAMAEL „Passage – Live”
LA MER „Tetrahedra”
ABSQUE COR „Na zawsze cieniem…”
WAYFARER „American Gothic”
REBAELLIUN „Under the Sign of Rebellion”
WILCZYCA „Magija”
RAVENOIR „Cultus Inferi”
THY CATAFALQUE „Alföld”
HYPNOS „Deathbirth”
SEPULCRUM „Lamentation of Immolated Souls”
KINGDOM „Abusive Worship In The Chamber Of Shame”
FURIA GNIEW „Wstyd”
MROME „Leech Ghetto”
SZNUR „Ludzina”
TÚRIN TURAMBAR „RABARBATTOIR czyli CUDOWNE ROZMNOŻENIE SMOŁY”
PUKEWRAITH „Banquet of Scum”
HELL’S CORONATION „Transgression of a Necromantical Darkness”
EUTANOR „Assembling Tomorrow”
NUNSLAUGHTER „Hells Unholy Fire”
MROME „Noetic Collision On The Roof Of Hell”
WILCZYCA „Magija”
MOLEKH „Ritus”
CTHULHUSS „Oblteration Of Soul”
DOOMSTER REICH „Blessed Beyond Morality”
UKĆ „Coming Out”
PROFECI „Ubóstwo”
SATANIC WARMASTER „Aamongandr”
GENIUS ULTOR „Wiatr”
RAFAŁ KOŁACKI „Mektoub”
