Ossuary Records & Helicon Metal Promotions, 2020
Muzyka: Heavy Metal
Strona internetowa:
https://www.facebook.com/divineweep
https://divineweep.bandcamp.com/album/the-omega-man
Czas trwania: 45:27 minut (9 utworów)
Kraj: Polska
Białostocki DIVINE WEEP ma już swoją pozycję w polskim heavy-metalowym światku. W sumie w tym roku obchodzą swoje 25-lecie, chociaż poza demami, epkami i singlami to jest ich dopiero drugi pełny album. Przez te wszystkie lata dochodziło do różnych zmian składu. Oczywiście założyciele kapeli, czyli Dariusz Karpiesiuk oraz Bartosz Kosacki (wcześniej znany z HERMH) są w niej nadal. Kolejni, obecni muzycy to Janusz Grabowski z HiGain Studio oraz Dariusz Moroz, którzy od kilku lat zasilają członkostwo. Ponadto uwagi zasługuje fakt, że nowym (od 3 lat) wokalistą DIVINE WEEP jest wokalnie wszechstronny Mateusz Drzewicz, którego potencjał jest znany z jego twórczości w heavy-metalowym HELLHAIM czy progresywno-metalowym SHBTERUGE.
Skoro mowa a wokalnej stronie kapeli… Jej poziom jest naprawdę wysoki i zdywersyfikowany. Począwszy od typowych heavy-metalowych zadziornych śpiewo-wrzasków, poprzez czyste i melodyjne balladowe śpiewy, „maidenowskie” wokalizy, czy mroczne melodeklamacje, piski i emocjonalne wybuchy wokalne a skończywszy na drapieżnych scream’ach i potężnych growlach, wspierane przez metalowe chórki… Krótko mówiąc, prawie cała gama metalowych wokalnych ekspozycji.
Muzycznie, mimo iż dominują tutaj tematy dynamicznie galopującego energetycznego Heavy Metalu (o swoistej gitarowo-wokalnej melodyce) to miejscami pojawiają się wściekłe wtręty rodem z black-metalowych standardów (niczym reminiscencja początków zespołu) lub krwiste death-metalowe (a nawet melodic-death-metalowe) akcenty, z czym oczywiście zgrywa się strona wokalna i co oczywiście wyróżnia DIVINE WEEP od innych typowych heavy-kapel.
„The Omega Man” prezentuje Heavy Metal o szerokich horyzontach. Z jednej strony klasyczny, czyli jak przystało na gatunek – mocny, dynamiczny, ostry i melodyjny, jak i nieunikający balladowych motywów, o swoistej lekko mrocznej heroiczno-melancholijnej atmosferze (co podobnie możemy usłyszeć u gwiazd typu IRON MAIDEN, HELLOWEEN czy BLIND GUARDIAN albo JUDAS PRIEST), a z drugiej strony posiadający zaskakujące i niekonwencjonalne pierwiastki (w ujęciu gatunku), czyli chociażby miażdżące, złowieszcze i agresywne tematy, z zachowaną specyficzną melodyką (jak u tuzów Ekstremalnego Metalu, chociażby EMPEROR i CHILDREN OF BODOM) oraz z masywnymi lub klimatycznymi zwolnieniami.
„The Omega Man” to świetny materiał koncertowy. Oby tylko udało im się go zaprezentować na żywo w dobie pandemii.
Lista utworów:
1. Cold As Metal
2. Journeyman
3. Firestone
4. Riders of Navia
5. The Screaming Skull of Silence
6. Walking (Through Debris of Nations) 07:14
7. Die Gelassenheit
8. Mirdea Lake
9. The Omega man
Skład:
Mateusz Drzewicz – Wokale & Syntezator
Bartosz Kosacki – Gitary
Dariusz Moroz – Gitary
Janusz Grabowski – Bas
Dariusz Karpiesiuk – Perksuja
Ocena: 8.0/10
Podobne Artykuły
WOLFPATH „Wolfpath”
THE VISION BLEAK „Weird Tales”
COMPULSIVE + CRY OF THE NILE „The Voiceless Symphony”
MISANTHROPIC RAGE „Gates No Longer Shut”
EXHORDER „Defectum Omnium”
CORTEGE „Vandari”
SAMAEL „Passage – Live”
LA MER „Tetrahedra”
ABSQUE COR „Na zawsze cieniem…”
WAYFARER „American Gothic”
REBAELLIUN „Under the Sign of Rebellion”
WILCZYCA „Magija”
RAVENOIR „Cultus Inferi”
THY CATAFALQUE „Alföld”
HYPNOS „Deathbirth”
SEPULCRUM „Lamentation of Immolated Souls”
KINGDOM „Abusive Worship In The Chamber Of Shame”
FURIA GNIEW „Wstyd”
MROME „Leech Ghetto”
SZNUR „Ludzina”
TÚRIN TURAMBAR „RABARBATTOIR czyli CUDOWNE ROZMNOŻENIE SMOŁY”
PUKEWRAITH „Banquet of Scum”
HELL’S CORONATION „Transgression of a Necromantical Darkness”
EUTANOR „Assembling Tomorrow”
NUNSLAUGHTER „Hells Unholy Fire”
MROME „Noetic Collision On The Roof Of Hell”
WILCZYCA „Magija”
MOLEKH „Ritus”
CTHULHUSS „Oblteration Of Soul”
DOOMSTER REICH „Blessed Beyond Morality”
UKĆ „Coming Out”
PROFECI „Ubóstwo”
SATANIC WARMASTER „Aamongandr”
GENIUS ULTOR „Wiatr”
RAFAŁ KOŁACKI „Mektoub”
