„Rainbow in the Dark – Ronnie James Dio – Autobiografia” Ronnie James Dio, Wendy Dio, Mick Wall

Wydawnictwo Kagra, 2021

Wydanie 1
286 stron, wkładka ze zdjęciami kolorowymi, sztywna oprawa
Strona internetowa: http://www.kagra.com.pl/dio/rainbow-dark-ronnie-james-dio-autobiografia

„Rainbow in the Dark” jest autobiografią Ronniego Jamesa Dio, dziś już legendarnego wokalistę bardzo znanych zespołów w historii Hard Rocka i Heavy Metalu – RAINBOW, BLACK SABBATH i DIO.

Autobiografia została odtworzona przez jego żonę, Wendy Dio przy pomocy Micka Wall’a, znanego dziennikarza muzycznego i autora wielu książek biograficznych. Andy Dio skrupulatnie połączyła wszystkie rękopisy, zapiski i notatki Ronniego by mogło powstać to dzieło.

Oczywiście książka opowiada o życiu legendy Rocka/Metalu widzianym z perspektywy samego wokalisty, który przedstawia swoją podróż przez kilkadziesiąt lat, zaczynając od wczesnego dzieciństwa, w którym przedstawia swoją rodzinę (w tym słynną babcię, która pokazała mu słynny gest Rogatej Ręki – Maloik, który stał się potem niejako nieodzownym gestem wszystkich Metalowców), a także swoje pierwsze kroki w muzyce (zupełnie nie-rockowej).

Autor opisując swoje dzieciństwo wykorzystuje liczne historyjki, anegdoty (nierzadko zabawne ale i bardzo poważne, a nawet zatrważające – chociażby dotyczące kryminalnych incydentów czy rzekomych powiązań z Sycylijską Mafią ). Ronnie przedstawia swoich ówczesnych idoli oraz pierwsze swoje ulubione kapele by potem skupić się na jego działalnościach w grupach muzycznych, począwszy od tych nieznanych, na przykład THE VEGAS KINGS poprzez te,niej znane jak ELF, a skończywszy na tych sławnych.

Podczas opowieści związanych z działalnością muzyczną, Dio skupia się na relacjach z innymi muzykami (kompletowanie składu, przyjaźniach, interesach, zatargach), opowiada historie z tras koncertowych, zza kulis, z imprez, ze studia nagrań, a także wplata fragmenty z życia prywatnego. Ponadto dość mocno skupia się na zobowiązaniach wobec wytwórni, kontraktach czy nawet aspektach finansowych związanych z bycia gwiazdą.

Ronnie James Dio ukazuje siebie jako człowieka, szlachetnego, silnego, który kocha muzykę, kocha fanów, kocha zwierzęta i oczywiście swoją żonę, który też dba o kolegów z zespołu. I chociaż odkrywa przed nami swoje opowieści zakrapiane alkoholem, czy lekkimi narkotykami, to nie ma tam miejsca na „hardkorowe” ekscesy pełne wyuzdanego erotyzmu czy narkotycznych zachowań. Jednak demolowanie pokoi hotelowych, nierzadkie zatargi z policją traktuje wręcz pospolicie.

Pomiędzy monologami Ronniego czasem wplatane są komentarze Wendy Dio.

Autobiografia kończy się w momencie gdy Ronnie James Dio jest u szczytu swojej kariery, a rak, który go ostatecznie zabił nie dawał jeszcze o sobie znać. Książka została wydana około 10 lat po śmierci Ronniego.

W tej biografii nie ma słowa o Lorett’cie Berardi, pierwszej żonie wokalisty i o ich adoptowanym synu Dan’ie Padavona. Jednak nie dziwi mnie to skoro wydaniem tej autobiografii zajęła się druga żona Wendy (notabene uprzednio podwójna rozwódka, która zaledwie 2 lata po śmierci Ronniego po raz czwarty wyszła za maż).

Książka dodatkowo zawiera archiwalne zdjęcia głównego autora (najczęstszej z rodziną lub z innymi muzykami).