Kraj: Luksemburg
Gatunek: dark-folk
Dobre utwory: Cały album
Strona internetowa: www.romepage.eu
Długość albumu: 43:42
Piękno muzyki nie zawiera się li tylko w rocku, czy metalu. Dlatego też dobrze jest czasem zagłębić się w coś innego, ale równie przejmującego jak to, czego słuchamy na co dzień. Oczywiście, nie można porównywać dla przykładu NEUROSIS z MY DYING BRIDE, ale punktem wspólnym i tak są emocje, a tych na Flowers from exile jest aż nadto. Najnowszy album Luksemburskiej formacji ROME to wspaniały przykład na to jak można w muzyce, dźwiękach odzwierciedlić smutek, melancholię, tęsknotę a nawet i zadumę.
Dark-folk, a po polskiemu mroczny folk prezentowany przez ROME stał mi się niezwykle bliski. Wiedziałem o istnieniu czegoś takiego, ale nigdy nie sądziłem, że będę miał z tym styczność. Poza tym (i proszę mnie za to nie ganić) mój folkowy świat ograniczał się tylko i wyłącznie do Loreny McKennitt (czyli i tak do artystki niemalże epokowej). ROME z całą pewnością zmieni moje podejście do folkowego świata, a Flowers from exile jeszcze długo, zwłaszcza wieczorami, nie wyjdzie z mojego odtwarzacza. Świat kreowany przez tych panów jest taki… depresyjny, nostalgiczny, iż nie jest łatwo go w ogóle zdefiniować. Delikatne orkiestracje, charakterystyczne beaty, smutne melodie a dalej i gitarowe flamenco… ach, a to tylko początek, dopiero pierwszy z przystanków naszej podróży. A ta złożona jest z tęsknoty za domem, z osobistej samotności i niezrozumienia, a w końcu z cierpienia związanego z tułaczką po… Europie. Flower from exile to niezwykle osobista opowieść o… samym sobie. Smutna, prawdziwa i niezwykle trafiająca do serc, w tym wypadku słuchaczy.
Nie ma co się silić na szczegółowe analizy, albowiem każdy znajdzie tutaj coś innego, wszak przecież ilu ludzi, tyle odczuć. Moje są niestety pozbawione nadziei i radości, ale wiem przynajmniej, że w swoich odczuciach jak i przemyśleniach nie jestem i nie będę sam, nie po to ten świat taki duży by być tylko jednostką. Bezapelacyjnie Flowers from exile to jedna z płyt roku, jeśli nie album roku w ogóle. Oczywiście w swojej własnej kategorii, a zresztą, może i nawet w ogóle. Piękna, przejmująca, osobista wręcz płyta, w trakcie odsłuchu której sami odkrywamy siebie…
ocena: 10/10
Lista utworów
01. A Culture Of Fragments
02. A Legacy Of Unrest
03. Flight In Formation
04. Flowers From Exile
05. Odessa
06. Swords To Rust – Hearts To Dust
07. The Accidents Of Gesture
08. The Hollow Self
09. The Secret Sons Of Europe
10.To A Generation Of Destroyers
11.To Die Among Strangers
12. We Who Fell In Love With The Sea
Skład
Jerome Reuter – vocals
Patrick Damiani – arrangements
Podobne Artykuły
WOLFPATH „Wolfpath”
THE VISION BLEAK „Weird Tales”
COMPULSIVE + CRY OF THE NILE „The Voiceless Symphony”
MISANTHROPIC RAGE „Gates No Longer Shut”
EXHORDER „Defectum Omnium”
CORTEGE „Vandari”
SAMAEL „Passage – Live”
LA MER „Tetrahedra”
ABSQUE COR „Na zawsze cieniem…”
WAYFARER „American Gothic”
REBAELLIUN „Under the Sign of Rebellion”
WILCZYCA „Magija”
RAVENOIR „Cultus Inferi”
THY CATAFALQUE „Alföld”
HYPNOS „Deathbirth”
SEPULCRUM „Lamentation of Immolated Souls”
KINGDOM „Abusive Worship In The Chamber Of Shame”
FURIA GNIEW „Wstyd”
MROME „Leech Ghetto”
SZNUR „Ludzina”
TÚRIN TURAMBAR „RABARBATTOIR czyli CUDOWNE ROZMNOŻENIE SMOŁY”
PUKEWRAITH „Banquet of Scum”
HELL’S CORONATION „Transgression of a Necromantical Darkness”
EUTANOR „Assembling Tomorrow”
NUNSLAUGHTER „Hells Unholy Fire”
MROME „Noetic Collision On The Roof Of Hell”
WILCZYCA „Magija”
MOLEKH „Ritus”
CTHULHUSS „Oblteration Of Soul”
DOOMSTER REICH „Blessed Beyond Morality”
UKĆ „Coming Out”
PROFECI „Ubóstwo”
SATANIC WARMASTER „Aamongandr”
GENIUS ULTOR „Wiatr”
RAFAŁ KOŁACKI „Mektoub”
