Selfmadegod Records, 2017
Muzyka: Death Metal / Grindcore
Strona Internetowa: https://www.facebook.com/Haemophagus/
Czas Trwania: 35:45 minut (14 utworów)
Kraj: Włochy
To już trzeci długograj Włochów z HAEMOPHAGUS. Kto słyszał poprzednie „złote przeboje” tej załogi powinien wiedzieć co jest grane i że mimo wszystko, do żadnej, komercyjnej dziesiątki TOP TEN ta zgnilizna się nie łapie, natomiast poszukiwacze grobowych klimatów ze scenariuszem z horrorów w takt death/grindcore’owych melodii, powinni być ukontentowani zawartością tego krążka. Dobra to pozycja, oj dobra.
Osobiście uważam, że określenie muzycznej treści z „Stream Of Shadows” po prostu death grindcore’em, to zdecydowane uproszczenie. Oczywiście, to główne mianowniki, i faktycznie, stylistycznie z tym się zgadza, natomiast analizując poszczególne piosenki z osobna, sprawne ucho wyłapie tu zarówno thrash dla omasty, crust dla pikanterii, czy jazzowe zagrywki dla końcowego wysmakowania – rzućcie uchem na takie „Meteor Mind” oraz „Monochrome” a zrozumiecie o co chodzi.
Ogólnie, mamy tu 14 utworów osadzonych głęboko w szeroko pojętym oldschool’u z przełomu lat 80-tych i 90-tych. Spokojnie można tu wyczaić jakimi wzorcami, czy też na jakich monstrach z tamtego okresu HAEMOPHAGUS się inspiruje, natomiast jest to na tyle mocne, że szkoda przesłaniać sobie oczy i uszy konkretnymi szyldami. Kwartet z Palermo zmontował materiał dosyć morficzny, a przy całej palecie zmian które tu następują w poszczególnych numerach, w kontekście całości, jest to też album spójny. „Stream Of Shadows” ma obłąkaną twarz, a wewnątrz tego potwora panuje opętany klimat. Przede wszystkim jest jazda i ostre riffowanie, ale tym samym nie brakuje naparzania w średnich tempach czy bardzo ciężkich chwilami zwolnień. Dzikie gonitwy przeplatają się z galopującymi zmianami.
Kiedy trzeba, jest stosunkowo prosto, ma łupać czaszki i wybijać zęby. Ale innym razem, HAEMOPHAGUS wyciąga z worka garść prezentów z zupełnie innej, bardziej zaawansowanej technicznie puli aranżacyjno-instrumentalnego podejścia do tematu. Tną ostro i precyzyjnie, jest ogień i wsparcie brutalnego, pełnego zła wokalu. Halucynogenne melodie robią z tego stuffu chwilami rytualny obrządek.
Można by przeanalizować ten krążek utwór po utworze i byłoby co przy tym robić, tylko ja wolę tak jakoś zakręcić się w całości. Ale żeby nie było, mam tu swoich ulubieńców – „Shadowline”, „Deranger”, „Innergetic” i „Twisted Syllables” to rasowi mordercy, choć pewnie gdyby się dłużej zastanowić, dorzuciłbym tu jeszcze zapewne to i owo. Mniejsza o większość. Dobra produkcja, dobra muza, dobra pozycja – warte polecenia.
Lista utworów:
01.Shadowline
02.Tombtown
03.Blastmaniacom!
04.Deranger
05.Meteor Mind
06.Electric Circles in a Yellow Sky
07.Captured from Above
08.Innergetic
09.The Cosmicorpse
10.Infectious Domain
11.Monochrome
12.Unrestrained
13.Twisted Syllables
14.The Darkest Trip
Skład:
Giorgio – wokale, gitary, bas
David – perkusja
Marco – bas – live
Gioele – gitary
Ocena: 8.0/10
Podobne Artykuły
WOLFPATH „Wolfpath”
THE VISION BLEAK „Weird Tales”
COMPULSIVE + CRY OF THE NILE „The Voiceless Symphony”
MISANTHROPIC RAGE „Gates No Longer Shut”
EXHORDER „Defectum Omnium”
CORTEGE „Vandari”
SAMAEL „Passage – Live”
LA MER „Tetrahedra”
ABSQUE COR „Na zawsze cieniem…”
WAYFARER „American Gothic”
REBAELLIUN „Under the Sign of Rebellion”
WILCZYCA „Magija”
RAVENOIR „Cultus Inferi”
THY CATAFALQUE „Alföld”
HYPNOS „Deathbirth”
SEPULCRUM „Lamentation of Immolated Souls”
KINGDOM „Abusive Worship In The Chamber Of Shame”
FURIA GNIEW „Wstyd”
MROME „Leech Ghetto”
SZNUR „Ludzina”
TÚRIN TURAMBAR „RABARBATTOIR czyli CUDOWNE ROZMNOŻENIE SMOŁY”
PUKEWRAITH „Banquet of Scum”
HELL’S CORONATION „Transgression of a Necromantical Darkness”
EUTANOR „Assembling Tomorrow”
NUNSLAUGHTER „Hells Unholy Fire”
MROME „Noetic Collision On The Roof Of Hell”
WILCZYCA „Magija”
MOLEKH „Ritus”
CTHULHUSS „Oblteration Of Soul”
DOOMSTER REICH „Blessed Beyond Morality”
UKĆ „Coming Out”
PROFECI „Ubóstwo”
SATANIC WARMASTER „Aamongandr”
GENIUS ULTOR „Wiatr”
RAFAŁ KOŁACKI „Mektoub”
